ΕπιμÝλεια: Κατριν Νταβιντ

ΥπÜρχουν κÜποιοι που θÝλουν να μας πεßσουν σχετικÜ με τα προτερÞματα της οικονομικÞς παγκοσμιοποßησης σε επßπεδο καλλιτεχνικΓΎν και πολιτιστικΓΎν ανταλλαγΓΎν, κυρßως χÜρη στην ολοÝνα ταχΓ½τερη διακßνηση της πληροφορßας, των Ýργων τÝχνης και των ιδεΓΎν. ΚοιτΓΎντας με ματιÜ καθÜρια και συνÜμα απαιτητικÞ τον σΓ½γχρονο κΓΌσμο, φαßνεται με μιας ΓΌτι στον πολιτικΓΌ και νομικΓΌ παγκΓΌσμιο χÜρτη η αδιαφÜνεια που συχνÜ υπερισχΓ½ει της διαφÜνειας και οι «γκρßζες ζΓΎνες» (1) συνεχßζουν να υφßστανται. ΚατÜ τον ßδιο τρΓΌπο, η σχετικÜ πρΓΌσφατη εμφÜνιση στη σΓ½γχρονη διεθνÞ σκηνÞ της τÝχνης και της αγορÜς, καλλιτεχνΓΎν που προÝρχονται απΓΌ χΓΎρες εκτΓΌς ΕυρΓΎπης και/Þ μη δυτικÝς φÝρνει στο φως την εΓ½θραυστη κοινωνικο-οικονομικÞ και πολιτιστικÞ πραγματικΓΌτητα που συνεχßζει να εμποδßζει την δραστηριΓΌτητα και την ορατΓΌτητα των καλλιτεχνΓΎν σε πολλÝς περιοχÝς του κΓΌσμου. ΑπΓΌ αυτÞ την Üποψη, κρßνεται σκΓΌπιμο να αυξÞσουμε, ΓΌπως Ýκανε η Biennale της Θεσσαλονßκης, τις ευκαιρßες παρουσßασης και συζÞτησης γΓ½ρω απΓΌ την καλλιτεχνικÞ παραγωγÞ αυτΓΎν των περιοχΓΎν, θÝτοντας υπΓΌ συζÞτηση τα Ýργα καλλιτεχνΓΎν προερχΓΌμενων απΓΌ περισσΓΌτερο «προνομιοΓ½χα» περιβÜλλοντα, αλλÜ των οποßων οι δημιουργßες δεν Ýχουν τΓ½χει απαραßτητα διÜκρισης Þ σχολιασμοΓ½ στο πλαßσιο του κυρßου ρεΓ½ματος της σΓ½γχρονης τÝχνης. ΘεωρΓΎ ΓΌτι υπÜρχει αδÞριτη ανÜγκη για υπÝρβαση του σημερινοΓ½ παρωχημÝνου σχÞματος «κÝντρου/περιφÝρειας» αν θÝλουμε να προσεγγßσουμε τον κΓΌσμο βÜσει μιας αισθητικÞς και μιας πολιτικÞς πιο σΓ½νθετης και επιθετικÞς, ΓΌπου θα μπορεß κανεßς να αναγνωρßζει τον εκφραστικΓΌ απΓΌηχο των σαφΓΎς πολΓ½ διαφορετικΓΎν Ýργων που προÝρχονται απΓΌ διαφορετικοΓ½ς καλλιτÝχνες οι οποßοι προτεßνουν σÞμερα, μÝσα σε διαφορετικÜ περιβÜλλοντα και με διÜφορα εργαλεßα, τη νΓα «μοιρασιÜ του συναισθÞματος» (2)

(1) Achille Mbembe
(2) Jacques Rancière

Κατριν Νταβιντ