ΦÝτος το ΦεστιβÜλ της ΜονÞς Λαζαριστþν συμπρÜττει με το ΦεστιβÜλ ΚινηματογρÜφου Θεσσαλονßκης Ýχοντας την υποστÞριξη της 1ης ΜπιενÜλε Σýγχρονης ΤÝχνης Θεσσαλονßκης που διοργανþνει το Κρατικü Μουσεßο Σýγχρονης ΤÝχνης και του ΔÞμου Σταυροýπολης.
Στüχος της λειτουργßας του θερινοý κινηματογρÜφου στη ΜονÞ Λαζαριστþν εßναι να δοθεß μια νÝα þθηση στη λειτουργßα του θερινοý σινεμÜ κατÜ το μÞνα Αýγουστο, με εβδομαδιαßα θεματικÜ αφιερþματα, ταινßες που εντÜσσονται στο κεντρικü θεματικü Üξονα της ΜπιενÜλε καθþς και με μουσικÝς Þ και Üλλες παρÜλληλες εκδηλþσεις.
Πρüγραμμα ταινιþν
ΠÝμπτη 2 Αυγοýστου
Επßσημη Ýναρξη 21.00
Cocktail party με ζωντανÞ μουσικÞ απü τους Mango Veron, σε ρυθμοýς bossa nova, samba, salsa και προβολÞ της ταινßας
Thank you for Smoking
του ΤζÝισον ΡÜιτμαν, ΗΠΑ 2006
Τι θα μποροýσε κανεßς πλÝον να πει για να υποστηρßξει τη συνÞθεια του καπνßσματος; Και üμως στην ΑμερικÞ των δημοσßων σχÝσεων και του marketing ο Νικ ΤÝιλορ, εκπρüσωπος της αμερικανικÞς καπνοβιομηχανßας, βρßσκει ακüμα τον τρüπο και κυρßως τα λüγια για να προωθÞσει το κÜπνισμα και τα συμφÝροντα των πελατþν του. Αν τον ρωτÞσετε γιατß το κÜνει, θα σας απαντÞσει απλÜ: «Jordan plays ball. Manson kills people. I talk…». ¼ταν, üμως, μια αδßστακτη δημοσιογρÜφος τον ξεμπροστιÜζει στα media, καλεßται να απαντÞσει στα ερωτÞματα του γιου του, να επαναπροσδιορßσει τον εαυτü του και να επανακτÞσει τη χαμÝνη τιμÞ του.
Ο 29χρονος γιος του σκηνοθÝτη ¶ιβαν ΡÜιτμαν αποστασιοποιεßται απü το Ýργο του πατÝρα του και στο στυλ και κυρßως στη θεματικÞ και μαγειρεýει μια καυστικÞ σÜτιρα αποφεýγοντας κλισÝ, προφανεßς διδακτισμοýς και οποιοδÞποτε πλÜνο καπνιστÞ. Αναμφßβολα ο καλýτερος ρüλος του ¶αρον ¸κχαρτ, που με την ευελιξßα του καταφÝρνει να κÜνει συμπαθÞ Ýναν αδßστακτο αντιÞρωα. Στους απολαυστικοýς διαλüγους, το μαýρο χιοýμορ, την κυνικÞ αλλÜ üχι πικρüχολη διÜθεση, την πρωτοτυπßα στο σενÜριο, προσθÝστε στο καστ και το Ρüμπερτ ΝτιβÜλ, τον Ουßλιαμ ΜÝισι, το Σαμ ¸λιοτ, την ΚÝιτι Χολμς και τη Μαρßα ΜπÝλο και Ýχετε μια απü τις πÝντε καλýτερες αμερικÜνικες ταινßες της χρονιÜς.
3-5 Αυγοýστου
Manhattan
του Γοýντι ¶λεν, ΗΠΑ 1979
Ο ¶ιζακ ΝτÝιβις (Γοýντι ¶λεν), τηλεοπτικüς κειμενογρÜφος, Ýχει χωρßσει δις. Η μια εκ των πρþην του πÞρε των ομματιþν της για το Κατμαντοý και η Üλλη (Μεριλ Στριπ) Ýγινε λεσβßα και εξÝδωσε Ýνα βιβλßο, που θα μποροýσε να λÝγεται: ¼λα üσα θα Ýπρεπε να ξÝρετε για τον πρþην σýζυγü μου. Ο ¶ιζακ αρνεßται τον αγνü Ýρωτα της νεαρÞς ΤρÝισι (ΜÜριελ ΧÝμινγουεú) γοητευμÝνος απü την «κουλτουριÜρα» Μαßρη (ΝταúÜν Κßτον) και τελικÜ καταλÞγει μüνος στο αστικü τοπßο του «απομονωμÝνου» ΜανχÜταν και των νευρωτικþν διανοοýμενþν του.
Αν ο «Νευρικüς ΕραστÞς» Þταν η πρþτη μη κωμικÞ ταινßα του ¶λεν, στο ΜανχÜταν αγγßζει την ωριμüτητα του. Αναμφßβολα στην καλýτερη και πιο επßκαιρη απü τις ταινßες του, ο Γοýντι χρησιμοποιεß το εýστοχο και φαρμακερü του χιοýμορ για να περιγρÜψει τις αστικÝς νευρþσεις, να ξορκßσει ατÝλειωτες þρες ψυχανÜλυσης και να κριτικÜρει τη ζωÞ σ´Ýναν σχεδüν κλειστü ελιτßστικο κüσμο στον οποßο ανÞκει και ο ßδιος. Στη μοναξιÜ της τÜξης του, ο 44χρονος, τüτε, σκηνοθÝτης κÜνει την αυτοκριτικÞ του και κερδßζει μια σπÜνια αυτογνωσßα κινþντας τα νÞματα του κινηματογραφικοý Εγþ του. Ναρκισσισμüς, κοινüτοπες φλυαρßες περß τÝχνης, δυσλειτουργικÝς ανθρþπινες σχÝσεις, επιδεικτικÝς αναφορÝς σε πρüσωπα και πρÜγματα με σκοπü την αποδοχÞ στην κÜστα των ανθρþπων του ΜανχÜταν. Ο ßδιος ο ¶λεν τοýς Ýχει περιγρÜψει με τον πλÝον δεικτικü τρüπο: «δημιουργοýν συνεχþς απü μüνοι τους τα Üχρηστα νευρωτικÜ τους προβλÞματα, þστε να αποφεýγουν να ασχοληθοýν με τα φρικτüτερα Üλυτα προβλÞματα του κüσμου». Οι λιτÝς, ασπρüμαυρες και τελικÜ μελαγχολικÝς εικüνες εστιÜζουν στα πρüσωπα και στο απüλυτο νεοûορκÝζικο τοπßο υπü τους Þχους της ΓαλÜζιας Ραψωδßας του ΓκÝρσουιν και μαζß με τους αστραφτεροýς διαλüγους ολοκληρþνουν μια διαχρονικÞ ταινßα ορüσημο για το Ýργο του μεγÜλου δημιουργοý, αλλÜ και για τη σýγχρονη κινηματογραφικÞ ιστορßα.
6-9 Αυγοýστου
¸ρωτας... και τßποτε Üλλο / Anything Else
του Γοýντι ¶λεν, ΗΠΑ 2003
Στην ανÞσυχη πüλη της ΝÝας Υüρκης, ο 21χρονος ΤζÝρι Φολκ, Ýνας ταλαντοýχος κωμωδιογρÜφος, ερωτεýεται με την πρþτη ματιÜ την ΑμÜντα (Κριστßνα Ρßτσι) και διαλýει εν μßα νυκτß το σοβαρü δεσμü του με την Μπρουκ. Στη διÜρκεια της καινοýριας του σχÝσης, üμως, που σημαδεýεται απü τον ερχομü της μαμÜς της, το ρομÜντζο πεθαßνει μαζß με την ερωτικÞ διÜθεση της ΑμÜντα και ο ΤζÝρι αρχßζει να Ýχει τις αμφιβολßες του για την επιλογÞ του. Οι ατÝλειωτες συζητÞσεις με τον αποτυχημÝνο 60χρονο συνÜδελφü του, ΝτÝιβιντ Ντüμπελ (Γοýντι ¶λεν) δεν φαßνεται να βοηθÜνε στην αποκατÜσταση της τÜξης στον ερωτικü παρÜδεισο που ονειρευüταν.
Στο σýνολο του Ýργου του ο Γοýντι ¶λεν Ýχει ασχοληθεß με τη μÜχη των φýλων και το αδιÝξοδο των σχÝσεων με καυστικü χιοýμορ και αυτοσαρκασμü χρησιμοποιþντας τον εαυτü του στο ρüλο του κινηματογραφικοý alter ego του με τις σεξουαλικÝς νευρþσεις. Καθþς üμως τον παßρνουν τα γερÜματα ενßοτε το νεαρü της ηλικßας του Þρωα τον παραπÝμπει σε Üλλα πρüσωπα. Εδþ, για Ýναν περßεργο λüγο, επιλÝγει τον ΤζÝισον Μπιγκς του “American Pie” και για μεγÜλη μας Ýκπληξη η επιλογÞ του λειτουργεß. Δυστυχþς, üμως, πολλÜ Üλλα δεν λειτουργοýν στην ταινßα του ¶λεν που ακολουθεß την πεπατημÝνη και δεßχνει σαφþς μια κüπωση στην Ýμπνευση. ¼μως το καταπληκτικü τζαζ soundtrack, το καλü, παρüτι προβλεπüμενο, γουντιαλενικü χιοýμορ και οι απολαυστικÝς ερμηνεßες απü καρατερßστες σαν τη Στüκαρντ ΤσÜνινγκ, τον ΝτÜνι Ντε Βßτο και τον ¶λαν ¶ρκιν αρκοýν για να αγαπÞσουμε και τη 38η ταινßα του Γοýντι ¶λεν.
10-12 Αυγοýστου
Ο κλÝψας του κλÝψαντος / I Soliti Ignoti
του ΜÜριο ΜονιτσÝλι, Ιταλßα 1958
Τßποτα δεν πηγαßνει «κατ’ ευχÞν» στην εξÝλιξη της ληστεßας που σχεδßασε μια συμμορßα αρχαρßων και γκαφατζÞδων επßδοξων κλεφτþν. Ο αρχηγüς τους συλλαμβÜνεται και τα ηνßα αναλαμβÜνει με το Ýτσι θÝλω ο ΠÝπε (Βιτüριο ΓκÜσμαν), Ýνας αποτυχημÝνος μποξÝρ. Και ενþ το σχÝδιο μοιÜζει τÝλειο, το ριφιφß εξελßσσεται σε μεγÜλο φιÜσκο, παρÜ την «εμπειρßα» του επιστημονικοý συνεργÜτη της συμμορßας και παλιÜ καραβÜνα διαρρÞκτη, ΝτÜντε ΚρουτσιÜνι (Τüτο). ¸να τραγελαφικü ειδýλλιο, Ýνας λÜθος τοßχος, Ýνας αδελφüς που δεν μπορεß να συγκρατÞσει τα νεýρα του και μια σειρÜ απü καταστροφικÜ απρüοπτα μÝχρι τον ερχομü της αυγÞς, θα κÜνουν τα üνειρα του ΜÜριο (ΡενÜτο Σαλβατüρε), του ΤιβÝριο (ΜαρτσÝλο ΜαστρογιÜνι) και των Üλλων της παρÝας στÜχτη και μποýλμπερη.
13-16 Αυγοýστου
Εντιμüτατοι φßλοι μου Ι / Amici miei
του ΜÜριο ΜονιτσÝλι, Ιταλßα 1975
Μια παρÝα τεσσÜρων φßλων απü παιδιÜ συναντιοýνται συχνÜ σκαρþνοντας φÜρσες στους πÜντες με ευρηματικüτητα που ξεπερνÜ κÜθε φαντασßα. Ο ΝÝτσι, ιδιοκτÞτης μπαρ , ο Περüτζι, δημοσιογρÜφος (Φιλßπ ΝουαρÝ), ο ΜελÜντρι, αρχιτÝκτονας και ο ΜασÝτι, ξεπεσμÝνος αριστοκρÜτης (Οýγκο ΤονιÜτσι) ζουν στη Φλωρεντßα και τριγυρνÜνε στην κοντινÞ επαρχßα της ΤοσκÜνης, προσπαθþντας να ξορκßσουν την πεζüτητα και τη μετριüτητα της αστικÞς κοινωνßας, της οποßας üμως τελικÜ εßναι κι αυτοß δÝσμιοι. Στην παρÝα θα προστεθεß τιμÞς Ýνεκεν και ο δüκτορας Σασαρüλι (Αντüλοφο ΤσÝλι).
Ο ΜÜριο ΜονιτσÝλι ολοκληρþνει εδþ ουσιαστικÜ Ýνα προσχÝδιο που Üφησε πεθαßνοντας το 1974, ο ΠιÝτρο ΤζÝρμι. Αναμφßβολα ο εκλιπþν θα τα κατÜφερνε εξßσου καλÜ, αλλÜ η μαεστρßα του ΜονιτσÝλι εßναι αυτÞ που Ýκανε αυτÞν την εξαßρετη ταινßα αγαπημÝνη του ευρωπαúκοý κοινοý και δη του ελληνικοý. ΓρÞγορος ρυθμüς, εξαιρετικÝς ερμηνεßες, εýστοχη σÜτιρα σε μια κωμωδßα σταθμü που καταφÝρνει παρÜ το ξεκαρδιστικü των καταστÜσεων να σου αφÞνει την πικρßα του ανεκπλÞρωτου και της χαμÝνης ευτυχßας. Οι Þρωες του ΜονιτσÝλι σκαρþνουν φÜρσες σε καλοκÜγαθους χωρικοýς και καλοβολεμÝνους μικροαστοýς, αλλÜ την ßδια στιγμÞ νιþθουν πως οι μικρÝς τους περιθωριακÝς εξεγερσοýλες δεν θα επαναπροσδιορßσουν τα πρÝπει και τα θÝλω της πραγματικüτητας, αλλÜ οýτε θα αποκαταστÞσουν τη χαμÝνη τους αυτοεκτßμηση.
17-19 Αυγοýστου
Διαζýγιο αλÜ ΙταλικÜ / Divorzio all’ italiana
του ΠιÝτρο ΤζÝρμι, Ιταλßα 1962
Τι θα μποροýσε να κÜνει Ýνας ταλαßπωρος καθολικüς μακαρονÜς για να απαλλαγεß απü τη μÝγαιρα γυναßκα του και να παντρευτεß τη γειτüνισσα, που και σαν τα κρýα τα νερÜ εßναι και η ματιÜ της στÜζει μÝλι κÜθε φορÜ που τον κοιτÜ; Το διαζýγιο φυσικÜ δεν ανÞκει στις επιλογÝς του μια και μετÜ την απομÜκρυνση απü το ιερü, ουδÝν λÜθος αναγνωρßζεται και η παπικÞ εκκλησßα παραμονεýει να στεßλει στο πυρ το εξþτερο τους παραβÜτες. ¸νας φüνος, üμως, και μÜλιστα για λüγους τιμÞς και τη δουλειÜ του θα Ýκανε, και η κοινωνßα θα επικροτοýσε, και η τιμωρßα θα Þταν μηδαμινÞ, και τελικÜ το κορßτσι θα γινüταν δικü του. Και üπερ εγÝνετο.
Ο ΠιÝτρο ΤζÝρμι μÝχρι τη συγκεκριμÝνη ταινßα δεν εßχε να επιδεßξει αριστεßα. Με το Διαζýγιο αλÜ ιταλικÜ παραδßδει μια Üψογη κωμωδßα ηθþν που παρωδεß εýστοχα τους θεσμοýς της ιταλικÞς κοινωνßας με επιδÝξιους χειρισμοýς στη περιγραφÞ των ηρþων, αποδεικνýοντας μια βαθιÜ γνþση της αναχρονιστικÞς ιταλικÞς επαρχßας που περιφρονεß τους «κορνοýτο» (κερατÜδες) που δεν ξεπλÝνουν τη ντροπÞ τους με Ýνα αξιοπρεπÝς Ýγκλημα τιμÞς. ¸νας θεσμüς που ευδοκιμοýσε και στην Ορθüδοξη ΕλλÜδα με τις ευλογßες ενüς Üγραφου νüμου και την επιεßκεια του γραπτοý. Στους ρüλους η ΝτανιÝλα Ρüκα, η Στεφανßα ΣαντρÝλι και ο ΜαρτσÝλο ΜαστρογιÜνι σε μια απü τις καλýτερες ερμηνεßες του που τον απογεßωσε στο παγκüσμιο κινηματογραφικü στερÝωμα. ¼σκαρ σεναρßου και βραβεßο καλýτερης κωμωδßας στις ΚÜννες.
20-23 Αυγοýστου
Εντιμüτατοι φßλοι μου ΙΙ / Amici miei atto II του ΜÜριο ΜονιτÝλι, Ιταλßα 1982
Με τον Περüτζι να Ýχει μεταβεß σε τüπους χλοεροýς στο τÝλος της πρþτης ταινßας, οι τÝσσερις πλÝον φßλοι συναντιοýνται ξανÜ, οκτþ χρüνια μετÜ, με την ßδια πÜντα διÜθεση για πειρÜγματα, Üσπονδα αστεßα και φÜρσες. Σα να μην πÝρασε μια μÝρα, πÜνω απü τον τÜφο του εκλιπüντος αναπολοýν, αλλÜ και αρπÜζουν την πρüκληση για να συνεχßσουν την πορεßα τους σε μια παρÜλληλη καριÝρα στην πλÜκα.
Ο Φιλßπ ΝουαρÝ συμμετÝχει και πÜλι στην ταινßα μÝσα απü τα πολλÜ φλας μπακ, που παρακολουθοýμε καθþς οι εντιμüτατοι φßλοι μνημονεýουν το νεκρü και θυμοýνται τα παλιÜ.
Ο ΜονιτσÝλι γρÜφει τον επßλογο της ιστορßας μιας αξιολÜτρευτης παρÝας, που ßσως δεν διακρßθηκε για την λεπτüτητα των αισθημÜτων και την ευγενικÞ μεταχεßριση των συνανθρþπων της, αλλÜ κρατÞθηκε στο ýψος των περιστÜσεων ακüμα και στα δýσκολα, χωρßς να διστÜσει να σαρκÜσει και να αυτοσαρκαστεß, üπως αρμüζει σε κÜθε αμφισβητßα της τÜξης των πραγμÜτων. Η ταινßα ουσιαστικÜ οδηγεß στον τελικü αναπüφευκτο αποχαιρετισμü των μελþν της παρÝας, αλλÜ και σηματοδοτεß το τÝλος της αμßμητης ιταλικÞς κωμωδßας και την αρχÞ της παρακμÞς της. Το τρßτο μÝρος της ταινßας, το 1985, εßναι μια ατυχÞς προσπÜθεια επανασýνδεσης που πÝρασε δικαßως απαρατÞρητη.
24-26 Αυγοýστου
Μια νýχτα στην ΚαζαμπλÜνκα / A Νight in Casablanca
του ¶ρτσι ΜÜγιο, ΗΠΑ 1946
Το ξενοδοχεßο ΚαζαμπλÜνκα γßνεται Üντρο ναζß κατασκüπων, λßγο πριν ξεσπÜσει ο Β´Παγκüσμιος πüλεμος. Ο ΧÜρπο Μαρξ, ο μουγγüς υπηρÝτης ενüς Ναζß ψευτοκüμη ενοßκου, αναζητÜ Ýναν γαλλικü θησαυρü καλÜ κρυμμÝνο κÜπου στο κτßριο και εν τω μεταξý θεωρεß πρÝπον να δολοφονεß τους διευθυντÝς του ξενοδοχεßου. Ο τÝταρτος κατÜ σειρÜ διευθυντÞς, üμως, ο Γκροýτσο Μαρξ, που αριβÜρει με το ταξß του Τσßκο, αποδεικνýεται δýσκολη λεßα, μια και ο ταξιτζÞς χρßζεται και σωματοφýλακÜς του.
Οι τρεις αδελφοß Μαρξ, ο Γκροýτσο, ο ΧÜρπο και ο Τσßκο (αρχικÜ Þταν πÝντε και σταδιακÜ αποχþρησαν ο ΓκÜμο και ο ΖÝπο) Ýμειναν γνωστοß για τις αναρχικÝς τους κωμωδßες που κυριÜρχησαν στη δεκαετßα του 30. ΜεγαλωμÝνοι στη σκηνÞ του ΜπρüντγουÝι και της Βοντβιλ κωμωδßας, εξÝλιξαν τους χαρακτÞρες που υποδýονταν υιοθετþντας ο καθÝνας Ýνα παρουσιαστικü με ιδιαßτερα χαρακτηριστικÜ. Πρωτοπüροι της εποχÞς τους επηρÝασαν καταλυτικÜ την εξÝλιξη του εßδους της κωμωδßας, παρüτι δεν γνþρισαν ποτÝ την εμπορικÞ επιτυχßα των ¶μποτ και ΚοστÝλο και δεν Ýδρεψαν δÜφνες στο παγκüσμιο box office. Στο «Μια Νýχτα στην ΚαζαμπλÜνκα», μια απü τις τελευταßες τους ταινßες, παρωδοýν τις πολεμικÝς ταινßες. Η υποτυπþδης σκηνοθεσßα και οι σεναριακÝς «κοιλιÝς» καλýπτονται απü τα αμÝτρητα και ενßοτε ξεκαρδιστικÜ γκανγκ. Οι αδελφοß Μαρξ -Þδη γερασμÝνοι σ´αυτÞν την ταινßα που δεν εßναι και η καλýτερÞ τους, και η κÜπως extreme αßσθηση του χιοýμορ που τους χαρακτηρßζει, περισσüτερο οικεßα για τις παλιüτερες γενιÝς και κÜπως παρωχημÝνη για τους περισσüτερους νÝους, δεν απευθýνονται σßγουρα σε üλους. ΑυτÞ, üμως, εßναι μια σπÜνια ευκαιρßα να γνωρßσετε τους περßφημους Marx Bros στο χþρο που δικαιωματικÜ ανÞκουν, δηλ. στη μεγÜλη οθüνη.
27-30 Αυγοýστου
City lights / Τα φþτα της πüλης
του ΤσÜρλι ΤσÜπλιν ΗΠΑ 1931
Το στüρι της ταινßας δεν διαφÝρει και πολý στο βασικü του κορμü απü τα υπüλοιπα αριστουργÞματα του ΤσÜπλιν. Ερωτεýεται ανιδιοτελþς και ολοκληρωτικÜ μια κοπÝλα, που στην περßπτωση εßναι μια τυφλÞ ανθοπþλισσα, και κÜνει τα πÜντα για να τη βοηθÞσει, ελπßζοντας συγχρüνως να κερδßσει και την αγÜπη της. Στο δρüμο μπλÝκει με το νüμο, με χοντρÜνθρωπους εκατομμυριοýχους, με τον υπüκοσμο των σικÝ αγþνων μποξ και τελικÜ βγαßνει νικητÞς.
Το 1931 ο ομιλþν κινηματογρÜφος εßναι πια γεγονüς και παρüτι ο ΤσÜπλιν στο ξεκßνημα του θεωροýσε πως εßναι μια μüδα που θα περÜσει, Ýπεσε Ýξω. Προβληματßζεται για το αν η ταινßα του θα Ýχει Þχο Þ üχι και τελικÜ πολý σοφÜ επιλÝγει να τη διανεßμει βωβÞ, αφÞνοντας να ακουστοýν μüνο ελÜχιστοι Þχοι. Μην ξεχνÜμε üτι τα πρþτα χρüνια, για χÜρη του Þχου
